فیلم درخونگاه در بلاتکلیفی

به گزارش مجله جام جهان، آنقدر بین لوتی مسلک بودن و تحمل خیانت و عشق خانواده و برادر مفقودی و داماد قاچاقچی و پیرزن بی هویت افلیج دست و پامیزند که با تیتراژ آخر، همانجا در ذهن مخاطب میمیرد

فیلم درخونگاه در بلاتکلیفی

عباس مدحجی| درخونگاه سومین اثر سیاوش اسعدی بعد از حوالی اتوبان و جیب بر خیابان جنوبی ست. دوفیلمی که اگر چه زیاد نظر منتقدین و مخاطبان را جلب نکردند، ولی قصه و روایت خوبی حداقل برای قشرخاصی داشتند.

اسعدی، اما آنطور که انتظار میرفت در اثر سومش نه تنها گامی فراتر برنداشت که عقب گردی ناامید نماینده داشت. درخونگاه را شاید بتوان بیشتر حاصل اشتباهات دواثر قبلی فیلمساز دانست تا تجربیاتش.

درخونگاه سومین اثر سیاوش اسعدی بعد از حوالی اتوبان و جیب بر خیابان جنوبی ست. دوفیلمی که اگر چه زیاد نظر منتقدین و مخاطبان را جلب نکردند، ولی قصه و روایت خوبی حداقل برای قشرخاصی داشتند.

اسعدی، اما آنطور که انتظار میرفت در اثر سومش نه تنها گامی فراتر برنداشت که عقب گردی ناامید نماینده داشت. درخونگاه را شاید بتوان بیشتر حاصل اشتباهات دواثر قبلی فیلمساز دانست تا تجربیاتش.

شروع فیلم نوید یک قصه خوش سرانجام (نه الزاما سرانجام گل و بلبل) و خوش روایت را به مخاطب میدهد. اما به نیمه فیلم که میرسیم باگ های قصه کم کم رخ مینمایند.

از همینجاست که باحوصله ترین تماشاگر هم کم کم حوصله اش از خورده پیرنگ هایی که باید جذابیت قصه را بیشتر میکردند هم سر میرود. قصه هم در هسته و هم در نحوه روایت بشدت ضعیف است و هرچه به سرانجام نزدیکتر میشود تماشاگر را برای دیدن یک سرانجام عالی ناامید تر میکند.

پیغام اصلی قصه چیست؟ شخصی که تازه از ژاپن برگشته و رکیک ترین توهین ها را نثارشان میکند بدنبال اندوخته پنهانش نزد مادرش بازمیگردد. اینکه مادر باهمدستی پدر و خواهرش امانتیش را بخیال مرگش خرج نموده اند، چندان اتفاق عجیب و وهم انگیزی نیست که سناریست بخواهد اینطور روی جذابیت آن حساب کند.

قصه در بیان شعار و درون مایه اش آنقدر اَلکَن است که تماشاگر هاج و واج نمیداند بعد از فیلم چه نتیجه ای بگیرد: ژاپن بد است؟ پولهایمان را دست مادرمان ندهیم؟ به زنان ولگرد فراری از دست پلیس پناه دهیم؟

قصه با اینکه سعی در حفظ ارزش های حیایی بعنوان لوتی که برگشته تا سهم خود و اطرافیانش را از زندگی بگیرد دارد در کمال ناباوری آن ها را زمین میزند. اگر حیایی قهرمانی ست که رَکَب میخورد، ضد قهرمان کیست؟ جوان اول فیلم برای مادر و خانواده اش بازگشته، اما وقتی میفهمد پولهایش را خرج نموده اند، آن ها را ترک میکند.

گویی که این شخصیت لوتی صفت فقط پولهایش برایش مهم بوده. علاوه بر کاستی های مشهود قصه، فاجعه بعدی در شخصیت پردازی ست. کارکتر ها در خوشبینانه ترین حالت هم ناقص خلق شده اند. هر کدام از کارکتر ها موجودات ناقص الخلقه ای هستند که در عرض فیلم رها شده اند تا خود بخود جای درست خودرا پیدا نمایند، که پیداهم نمینمایند.

شاید بهترین شخصیت اصطلاحا درآمده، پدر با بازی عالی محمود جعفری باشد که با همان حضور در نیمه دوم فیلم توانسته تاحد زیادی در ذهن مخاطب بشیند.

پرداختن به موضوعات با دیده دهه شصتی تعریف غریبی از درخونگاه نیست. از اعتیاد آتقی وار گرفته تا علاقه سمبلیک مادر و پسر به کتلت. اصلا کتلک و علاقه به کتلت مادر کلیشه ای از سینمای ایران است. شخصیت های فرعی هم عملا از دایره شناخت مخاطب دور میمانند و در حد دیالوگ گویی تنزل پیدا مینمایند.

درخونگاه از سناریو بسیار ضربه خورده، طوری که حتی اگر سکانس های اروتیک و بزن بهادریش راهم بیشتر میکرد باز یک سروگردن از فیلمفارسی های گذشته کمتر بود.

درخونگاه بلاتکلیف است. آنقدر بین لوتی مسلک بودن و تحمل خیانت و عشق خانواده و برادر مفقودی و داماد قاچاقچی و پیرزن بی هویت افلیج دست و پامیزند که با تیتراژ آخر، همانجا در ذهن مخاطب میمیرد.

منبع: سلام سینما

منبع: فرادید
انتشار: 20 مهر 1399 بروزرسانی: 20 مهر 1399 گردآورنده: shahjahanfaroj.ir شناسه مطلب: 722

به "فیلم درخونگاه در بلاتکلیفی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "فیلم درخونگاه در بلاتکلیفی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید