چرا راز خلیج های کارولینا برملا نمی گردد؟ - مجله جام جهان

همان طور که در بالا هم گفته شد به مجموع این گودال ها، خلیج های کارولینا گفته می گردد و البته این تنها نامی نیست که روی این فرو رفتگی ها گذاشته شده است مثلا در استان مریلند به این گودال ها، حوضچه های مریلند گفته می گردد و یا در شبه جزیره دلماروا نام آن ها خلیج های دلماروا است. منظور از کلمه خلیج در واقع درخت های متنوعی است که در اطراف این گودال ها رشد می نمایند.

خلیج های کارولینا شکلی بیضوی دارند و گاهی از چند متر تا چندین هکتار را در بر می گیرند و از نظر سایز و میزان هم با هم متفات هستند. البته بیشتر این منطقه ها ها را زمین های خیسی تشکیل می دهند که از آب باران تغذیه شده اند، اندازه آب این زمین ها در فصل بهار به بیشترین اندازه و در فصل تابستان که گرمای هوا باعث تبخیر آب می گردد، به کمترین اندازه خود می رسد. همه این خلیج ها با هم اشتراکات و ویژگی های مشترک زیادی دارند اما یکی از شوکه نماینده ترین آن ها گرایش و جهت آن هاست که هر کدام از آن ها در یک جهت ادامه دارد و مسیر همه آن ها مشترک است.

همه خلیج های کارولینا مسیرهایی از شمال غربی تا جنوب شرقی دارند البته در این میان انشعابات کوچکی هم وجود دارد اما تقریبا همه آن ها این مسیر را دارند و عجیب تر از عجیب این که این خطوط با عرض جغرافیایی منحرف می شوند. در یکی از نوشته هایی که درباره آن خلیج هاست این طور آمده: جهت محور خلیج های کارولینا به طور سیستماتیک و طبیعی از سمت شمالی آن می چرخد! البته این جهت گیری های عجیب خلیج ها این فرضیه را قوی تر می نماید که احتمالا خلیج های کارولینا در اثر برخورد شهاب سنگ ها به وجود آمده اند اما از طرف دیگر عمق کم آن ها باعث می گردد تا این فرضیه منتفی گردد چرا که برخورد شهاب سنگ با یک ناحیه گودال های بسیار عمیقی را به وجود می آورد در صورتی که گودال های خلیج کارولینا بیشتر حالت تو رفتگی دارند تا یک گودال عمیق. یک فرضیه دیگر هم برای این گودال ها وجود دارد و آن هم این است که فرا زمینی ها باعث ایجاد چنین پدیده عجیبی شده اند…

در واقع شکل عجیب این گودال ها و جهت گیری هایی که دارند باعث شده است تا دانشمندان فرضیه برخورد شهاب سنگ با ساحل آتلانتیک را مطرح نمایند البته این فرضیه بیشتر در دهه های 40 و 50 میلادی مورد بحث بود در آن موقع دانشمندان نه تکنولوژی و نه تجهیزات خیلی مدرن و پیشرفته ای را در اختیار داشتند و هیچ کدام از ابزار آلاتی که امروزه برای تحقیقات به کار می رود در آن موقع وجود نداشت. از طرف دیگر همان طور که در بالا هم گفته شد این گودال ها بسیار کم عمق هستند و در هیچ یک از آن ها اثرات چنین پدیده ای و یا شواهد زمین شناسی از منشا فرا زمینی ها دیده نمی گردد و نه خبری از ترک و حتی اشکال غیر عادی است و همه این ها دلایل خوبی هستند تا نشان دهند این گودال ها طبیعی به وجود آمده اند.

افرادی که به فرا زمینی بودن منشا این پدیده اعتقادی ندارند می گویند که فرضیه های ژئومورفولوژیکی مثل جریان های دریایی باعث این رخداد شده اند چرا که این منطقه زمانی در زیر اقیانوس بوده است اما هیچ کدام از این فرضیه ها نتوانستند دلیل بیضوی شکل بودن گودال های خلیج را شرح دهند یا این که چرا اصلا جهت آن ها به این شکل است.

ظاهرا تعداد این گودال ها هم تغییر نموده است و تخمین زده شده که زمانی میلیون ها گودال در خلیج های کارولینا وجود داشته است اما حالا فقط صدها عدد از آن ها به جای مانده اند و توانسته اند از گذر زمان جان سالم به در ببرند که از بین آن ها می توان به Woods Bay و Bennetts Bay اشاره نمود. بیشتر این گودال ها به طور طبیعی دچار فرسایش شده اند و بقیه هم با عوامل دیگری مثل توسعه زمین های کشاورزی، ساخت و ساز و توسعه خانه ها نابود شدند. در طول جنگ جهانی دوم یک خلیج بزرگ به نام جرج تاون به عنوان مکانی برای آزمایش های موشکی مورد استفاده نهاده شد این گودال ها امروزه به جاذبه های گردشگری تبدیل شده اند و در اطراف آن ها تورهایی با هواپیما برگزار می گردد که گردشگر ها را به بالای خلیج های کارولینا می برند.

جالب است بدانید که امروزه این خلیج ها تنوع زیستی فراوانی دارند و بسیاری از گونه های پرنده ها و پستانداران مختلف در زمین های خیس این منطقه زیست می نمایند که بسیاری از این گونه ها کمیاب و در معرض خطر هستند و از میان آن ها می توان به گونه ای از دوزیستان به نام قورباغه های سبز اشاره نمود.

منبع: amusingplanet.com