استادیوم المپیک مونیخ، محلی برای تماشای مهمترین بازی های فوتبال - مجله جام جهان

مطابق با آنچه که در بالا گفتیم، معماری منحصر به فرد استادیوم المپیک مونیخ در کشور آلمان از طریق دو معمار معروف و مشهور کشور آلمان به نام های فری اوتو (Frei Otto) و گونتر بنیش (Gunther Behnisch) در سال 1972 میلادی ساخته شد. علی رغم این که سالیان درازی است که از ساخت این استادیوم می گذرد اما همچنان از آن به عنوان یک طرح معمارانه پیشرو و از جمله آثار تاثیرگذار در معماری جهان محسوب می شود. در ساخت این سازه 40 ساله، نهایت نبوغ در طراحی و معماری به کار رفته است.

در حقیقت هدف اصلی از طراحی این استادیوم، مد نظر قرار دادن نمایش شعار مشهور المپیک یعنی بازی های شاد که در کنار آن باید اقتدار و شکوه این کشور را به نمایش قرار دهیم و ببیننده تحت الشعاع طرح نیز قرار می گیرد. معماران این المپیک در طراحی این استادیوم تلاش کردند تا از فراز و نشیب و نواخت طبیعی موجود در کوه های آلپ، الهام بگیرد و طراحی استادیوم را برای این اساس بگذارد. نتیجه به دست آمده از این طرح اولیه، یک سازه زیبا بود که به نظر می رسید مانند ابر در بین استخر بزرگ و سالن ژیمناستیک، شناور است.

استادیوم المپیک مونیخ دارای ظرفیت 80000 نفری است و میزبان مسابقه های مهم فوتبالی نظیر جام جهانی 1974 و فینال یورو 1988 نیز بوده است

در طراحی این استادیوم از یک سطح کششی مستمر استفاده شده است که د طراحی مجموعه موجب ارتباط بین تمامی اجزای سازه های اصلی و مراکزی بوده است که بازی های المپیک هم نیز در آن برگزار می شد. این سیستم نیز همانند یک سیستم با سلسله مراتب است که مجموعه از توده ها را در سراسر سایت ها ایجاده کرده است. در بخش سرپوشیده این استادیوم یک سقف با ستون های عمودی بلند استوار شده است که دارای فراز و نشیب و منحنی و حساب شده و زیبایی نیز می باشد و به بیننده احساس پویایی و تعلیق خاصی را القا می نماید. در بخشی از این استادیوم که دارای سقف جانبی است می توان از طریق یک شبکه کابل کوچک تر به کابل فولادی اصلی متصل شد که به صورت یک شبکه مجموعه را در بر گرفته و انتهای آن ها به یکدیگر متصل می گردند.

بغیر از ساختمانی که سقف آن پوشیده شده، مجموعه ای که از طریق سطح معلق است و به عنوان فضای انعطاف پذیر دارای سکوهای تماشاگر در رویدادهای مهم و مختلف ورزشی می باشد که در استادیوم المپیک مونیخ تعبیه و طراحی شده است. به طور کلی باید اینطور گفت که برای ساخت چنین محوطه وسیع و پهناوری، کمترین میزان ممکن از اجزای ساختاری مورد استفاده قرار می گیرد و در نتیجه با ایجاد یک سطح گسترده پویا از اتصالات کششی مختلف، شبکه ای توری مانند ایجاد شده که بخش وسیعی از بار بنا را بر دوش می کشد.

از آنجایی که این استادیوم در بین ویرانه های ناشی از بمباران شدید در شهر مونیخ در طول جنگ جهانی دوم ساخته شده در کنار این استادیوم و در نمای ورودی مجموعه، این موضوع منعکس شده و به خوبی در اطراف استادیوم نیز قابل تماشا است. یک تغییر عمده در این استاندیوم، در ارتفاع پوشش آن افتاد که این حس را القا می نماید که یک سازه شناور و معلق در سطح زمین است که دهانه بزرگش را گشوده و در عین حال با زمین اطراف خود دارای یکپارچگی بوده و ادغام شده است. علاوه بر تمامی موارد ذکر شده، پیوستگی سازه با چشم انداز اطراف خود از طریق صفحات شیشه ای آکریلی به مانند یک روکش، نمای خارجی را احاطه کرده است، رابطه ای معنادار بین متن مجموعه و محیط اطراف ایجاد و همچنین نور مجموعه را تأمین می کند.

صفحات شیشه ای آکریلی علاوه بر این که باعث تامین نور مورد نیاز برای روشنایی استادیوم مونیخ می شود و ایجاد روشنایی لرزان در داخل استادیوم هم می نماید. این صفحات شیشه ای نور خورشیدن را بازتاب کرده و انعکاس دهنده رنگ آسمان آبی نیز هستند که خود سبب زیباتر شدن چشم اندازهای این مجموعه می شود.

زمانی که هوای تاریک می شود و نور داخل استادیوم روشن می شود پوسته خارجی به حالت معلق در می آید و همانند یک ابر متراکم نورانی دیده می شود. موضوع بسیار جالبی که در مورد استادیوم مونیخ وجود دارد این است که بنابر دلیل طراحی دقیق و بی نقصی که از طریق معمار این مجموعه اتو اجرا شده بود، تمامی بخش های سازه و پوسته خارجی آن در خارج از این محل ساخته شده و بعد از آن برای استفاده و نصب به محوطه انتقال داده شده اند. این طراحی دقیق سبب شد تا شاهد ساخته شدن یکی از مبتکرانه ترین سازه های ترکیبی و سامانه های منحصر به فرد آن در سطح جهان باشیم.

در حال حاضر پس از گذشت نزدیک به چهل سال از ساخت این مجموعه، سازه معلق مورد استفاده قرار گرفته در پوشش استادیوم المپیک مونیخ دقیقا به همان شکلی که در سال 1972میلادی ساخته شده نیز دیده می شود و خطوط اصلی معماری آن، فرم ها، ساختار و شکوه معماری هنوز هم به همان شکل به جای مانده و قابل تحسین است. ظرفیت این استادیوم امروزه 70 هزار نفر است و سالانه دیدارهای مهمی از فوتبال آلمان و جهان در این استادیوم المپیک نیز برگزار می شود و علاقمندان به فوتبال زیادی را در خود جای می دهد.