تالاسمی مینور و علائم آن
به گزارش مجله جام جهان، تالاسمی یک اختلال خونی ارثی بوده که در آن، تعداد هموگلوبین ها و سلول های خونی سرخ در بدن فرد مبتلا به این بیماری از حالت نرمال کمتر است. این بیماری به سه نوع مینور، میانه و ماژور تقسیم می گردد. در این مقاله قصد داریم به آنالیز علائم تالاسمی مینور بپردازیم.

تالاسمی مینور چیست؟
در تالاسمی مینور، ژن هموگلوبین به وسیله یکی از والدین به نوزاد انتقال می یابد. افرادی که در یک ژن ویژگی تالاسمی را دارند، به عنوان حامل شناخته می شوند و گفته می گردد که به تالاسمی مینور مبتلا هستند. تنها روش تشخیص ویژگی تالاسمی، انجام آزمایش خون مخصوصی به نام الکتروفورز هموگلوبین است. این آزمایش می تواند ژن را تعیین کند. افراد مبتلا به تالاسمی مینور کم خون شدید یا خفیف دارند.در صورتی که شما یا والدین تان یا دیگر اجداد شما بیماری تالاسمی را داشته اند، درخواست این آزمایش را نزد پزشک خود مطرح کنید. تشخیص دادن خودتان به عنوان حامل تالاسمی مینور از اهمیت بسیار فراوانی برخوردار است. به خاطر داشته باشید که ابتلای به تالاسمی مینور می تواند احتمال داشتن کودک مبتلا به تالاسمی ماژور را تا 25 درصد افزایش دهد. در نتیجه افزایش آگاهی فردی در این خصوص کلید جلوگیری از چنین مواردی است.
علائم تالاسمی مینوراین بیماری علائم متنوعی دارد که در اینجا به تعدادی از آن ها اشاره می کنیم:
* استرس
* خستگی مفرط
* درد
* حالت اضطراب
* حالت افسردگی
همانطور که اشاره شد، علائم تالاسمی مینور می توانند متنوع باشند. پس به منظور ارائه تصویری واقعی تر از علائم این بیماری تجربه یکی از بیماران مبتلا به تالاسمی مینور را در اختیار شما قرار می دهیم.
کم خونی در تمام طول زندگی. این برترین توصیف تالاسمی در خصوص شخص من است. به هر حال، علائم می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند. در دوران هایی از زندگی، من علائم بیشتری داشته ام و در برخی دوران ها هیچ یک از علائم را در خود مشاهده ننموده ام. برخی از بیماران تنها با مسائل خفیفی روبرو می شوند، ولی تعدادی دیگر علائم بسیار بیشتر را تجربه می نمایند. گاهی اوقات علائم عبارتند از: خستگی و ضعف کامل، گاهی اوقات احساسی عالی دارم. گاهی اوقات نیز هرچند احساس خوبی دارم، اما زرد می شوم. به همین علت همواره دایره تاریکی در اطراف چشم هایم وجود داشته است. احساس خوب یا خواب خوب هیچ تأثیری بر این موضوع نداشته و من همواره این دایره تاریک را در اطراف چشم هایم مشاهده نموده ام. گاهی اوقات دچار حواس پرتی شده ام اما علائم تالاسمی مینور زندگی روزمره من را محدود ننموده است.
اگر مراقب شرایط جسمی خود نباشم، این بیماری یا علامت آن، کم خونی، می تواند برایم مسائلی ایجاد کند. در مواقعی که کم خونی مسائلی را پیش می آورد نه فقط احساس خستگی، بلکه تنگی نفس و ضعف نیز به من دست می دهد. به سادگی از حال می روم، ماهیچه هایم درد می نمایند و بیشتر تشنه می شوم. البته این ها علائم تالاسمی ماژور است، اما تالاسمی مینور نیز می تواند برای بیمار مشکل آفرین باشد. در واقع، تالاسمی مینور می تواند نوعی درد باشد. به خصوص در هنگام جوانی من از انجام فعالیت ها و تفریحاتی که که افراد عادی انجام می دادند، باز می ماندم یا با مشکل روبرو می شدم.
از دیگر علائم تالاسمی مینور باید به سفتی قفسه سینه، تنفس عمیق و طولانی، احساس دلهره و حتی افسردگی اشاره کنم. تنفس عمیق و طولانی من را خیلی اذیت نموده است.
عوامل تالاسمیتالاسمی یک بیماری ژنتیک است؛ بنابراین شما این بیماری را از والدین خود به ارث می برید و از زمان تولد در زندگی شما حضور دارد. تالاسمی مانند بیماری های دیگری از قبیل: سرماخوردگی یا آنفلوآنزا نیست و هیچ فردی در طول زندگی خود به آن مبتلا نمی گردد.
انواع تالاسمیتالاسمی در واقع گروهی از مسائل خونی را شامل می گردد و نمی توانیم این بیماری را به یک مشکل محدود کنیم. انسان برای ساخت هموگلوبین به دو پروتئین به نام های آلفا و بتا احتیاج دارد. اگر میزان هر یک از پروتئین های نامبرده به مقدار کافی نباشد، سلول های خونی سرخ شما نخواهند توانست اکسیژن را به نحو احسن به تمام نقاط بدن حمل نمایند.
تالاسمی آلفا به معنی کمبود هموگلوبین آلفاست و کمبود هموگلوبین بتا شما را به تالاسمی بتا مبتلا می نماید.
البته پزشکان از تقسیم بندی دیگری نیز استفاده می نمایند. ممکن است آن ها درباره تالاسمی مینور و تالاسمی ماژور صحبت نمایند (در اینجا درباره علائم تالاسمی مینور صحبت شد). نوع تالاسمی مینور از جدیت کمتری نسبت به تالاسمی ماژور برخوردار است. البته به خاطر داشته باشید که نوع تالاسمی شما تغییری نخواهد کرد.
چگونه با تالاسمی زندگی کنم؟شما باید همکاری نزدیکی با پزشک خود داشته باشید و روال درمانی ویژه خود را ادامه دهید. اما اگر به تالاسمی مبتلا هستید، از عادات زیر پیروی کنید تا شرایط جسمانی مطلوبی داشته باشید:
* قرص های آهن را مصرف نکنید.
* از یک رژیم غذایی سالم پیروی کنید تا استخوان های تان محکم بمانند و انرژی لازم را نیز دریافت کنید.
* درباره موادی مانند کلسیم و ویتامین دی با پزشک خود مشورت کنید.
* از تعامل با افراد بیمار پرهیز کنید و مرتب دست های تان را بشوئید.
* در صورت داشتن تب یا احساس بیماری، به پزشک مراجعه کنید.
منبع: سایت ستاره
منبع: راسخون