دانشگاهیان باید یک چارچوب برای ترویج فرهنگ و تمدن ایرانی تعریف نمایند - مجله جام جهان

وی اضافه نمود: یک فعال دانشگاهی در عرصه بین الملل باید مخاطب شناسی و جامعه شناسی داشته باشد و مطلع باشد که کدام ویژگی های فرهنگی و ادبی برای جامعۀ روس زبان مهم است. باید در تمام حوزه های دانشی فرهنگ و ادبیات، فراوریات و داده های نوین و کارآمدی برای جامعۀ روسی داشته باشیم. رویکرد دانشگاهیان به مسائل فرهنگی رویکرد توحیدی بوده است و رنگ و بوی اخلاقی داشته باشد. باید روح اخلاق و معنویت مورد اهتمام و جدیت واقع گردد؛ زیرا تجربه ثابت نموده است عمده علتی که سبب جذب مردم کشورهایی همانند روسیه به فرهنگ ایرانی شده، فرهنگ توحیدی و اخلاق مدار ایرانیان بوده است.

این عضو هیئت علمی با اشاره به فرصت ها و بسترهای روسیه برای معرفی فرهنگ، ادبیات و کتاب در ایران، تأکید کرد: دنیای شدن فرآیندی است که در طی آن، با توسعه ارتباطات، حوزه های مختلف سیاسی، فرهنگی و تمدنی ملل مختلف جنبه فراملی یافته است و به موجب آن، دولت های ملی به نحو فزاینده ای به یکدیگر مرتبط و وابسته می شوند. پدیده دنیای شدن برای کشورها، فرصت ها و چالش های فراوانی به همراه دارد؛ در این بین کشور ایران و روسیه به علت ویژگی های جغرافیایی و تاریخی خاص خود، آن دو را به نوعی شاهراه فرهنگی و تمدنی دنیا قرار داده است. ما باید از این موقعیت در جهت تحقق اهداف و گشترش همکارهای علمی و فرهنگی خود بهرهبرداری کنیم.

عبدی پور با اشاره به سابقۀ طولانی تمدن و فرهنگ ایران، بیان نمود: کشور ایران از ظرفیت بسیار بالایی جهت تاثیرگذاری بر روندهای دنیای برخوردار است. جنبه های فرهنگی تمدن ایرانی همیشه در دنیا نمود و جلوه قابل توجهی داشته است که این امر بیانگر ظرفیت بسیار بالای فرهنگ ایرانی برای حفظ خود و حتی تاثیرگذاری بر فرهنگ دیگر ملل است. مسئله ای که امروزه به نظر می رسد باید مورد توجه خاص دانشگاهیان و مراکز علمی و فرهنگی و حتی تشکل های مردم نهاد، به عنوان متولیان اصلی امور فرهنگی قرار گیرد، مسئلۀ معرفی و عرضۀ نمودهای فرهنگ ملی به گونه ای نو و قابل فهم و مجذوب کننده برای نسل امروزی و پرهیز از هرگونه جزم گرایی و تعصب در امور فرهنگی است.

وی در ادامه گفت: متأسفانه ما در حوزۀ فرهنگ و تمدن، جزیره ای عمل می کنیم و فاقد یک استراتژیک و راهبرد هستیم و ظرفیت های دنیا اسلام را نمی شناسیم. دنیا دانی، دنیا داری و دنیا آرایی سه وظیفۀ یک دانشگاهی و کنشگر حوزۀ فرهنگ و ادبیات است. جوامع شرقی و غربی در پی توصیف کامل و صحیح از باورها و تاریخ فرهنگ و ادبیات ایران هستند. در این زمینه درک درستی از فضای ذهنی آنان وجود ندارد.

عبدی پور درباره ظرفیت های فرهنگی دو کشور ایران و روسیه وتوسعه روابط و همکاری های مشترک در ارتقای سطح تعاملات سیاسی و فرهنگی، تاکید نمود: برای رسیدن به سطح تاثیرگذاری و ارتقای تعاملات سیاسی و فرهنگی باید زیرساخت های آن را فراهم کنیم تا دچار افراط و تفریط نشویم. به نظر من، ما باید همکاری های خود را در سه سطح آکادمیک، نیمه آکادمیک و عمومی برنامه ریزی کنیم. برای این مهم احتیاجمند دیپلماسی علمی - فرهنگی و عمومی هستیم و باید نیروی متبحر تربیت کنیم. بعلاوه باید یک کمیتۀ هماهنگی بین مراکز فرهنگی - ادبی برای فراوری و نظارت بر آثار در عرصه بین الملل تشکیل دهیم.

وی در ادامه، بیان نمود: ما باید با راه اندازی مجامع و گفت وگوهای فرهنگی و رصد احتیاج جامعه هدف متناسب با آن به امر فراوری بپردازیم و از تجربه دیگر کشورها استفاده کنیم. بعلاوه باید زمینه رقابت سالم را ایجاد کنیم و فرصت را در اختیار دیگران قراردهیم و انحصارگرایی را کنار بگذاریم.

عبدی پور در سرانجام گفت: هر دانشگاه و مؤسسه فرهنگی باید بخشی از نیروهای خود را برای تعاملات بین المللی تربیت کند و از مهارت ها، موفقیت های مراکز و شخصیت ها در عرصۀ تبلیغ بین الملل بهره مند شوند. بعلاوه باید در مسئلۀ توزیع از ظرفیت های نشر و شبکۀ توزیع روسیه استفاده کنیم.