5 قله ای که بدون منتظر ماندن در صف های طولانی اورست، می توانید به آن ها صعود کنید - مجله جام جهان

در 29 ماه مه سال 1953، ادموند هیلاری و تنزینگ نورگای اولین کسانی بودند که قله اورست را فتح کردند. از آن موقع به بعد صعود به این قله یکی از دستاوردهای فوق العاده برای علاقه مندان به کوهنوردی است. مسیر خطرناک و سخت صعود به این قله که بلندترین نقطه روی کره زمین است، احتیاجمند مهارت فراوان است و فقط کوه نوردان حرفه ای می توانند از پس آن بر بیایند. حتی بسیاری از کوه نوردان حرفه ای، در این مسیر جان خود را در کوشش برای رسیدن به قله از دست داده اند.

ولی در سال های اخیر، اورست از دسته نوی از کوه نوردان نیز استقبال می نمایند. افراد ثروتمندی که با به کارگیری یک تیم حرفه ای و خرید تجهیزات و امکانات لوکس و عالی، کوشش می نمایند تا بر بام جهان بایستند. این افزایش تعداد کوه نوردان غیرحرفه ای به شلوغ شدن بیش از مقدار و حتی آلودگی مسیر صعود اورست منجر شده است. سال جاری حداقل 11 کوه نورد جان خود را در این مسیر به خاطر شلوغی بیش از حد از دست داده اند.

تصویری که می بینید به وسیله نیرمال پورجا دارنده رکورد جهانی از ترافیک مسیر صعود به اورست ثبت شده است.

این صف طولانی را فقط بیرون از فروشگاه اپل سان فرانسیسکو بعد از انتشار مدل نو آیفون می توان مشاهده کرد؛ ولی این صف صعود به کوه اورست است! البته این افراد هزینه های بسیار زیادی برای صعود پرداخته اند. مجوز صعود به قله به تنهایی 11 هزار دلار هزینه دارد و کل مسیر با تجهیزات و راهنما، بین 35 هزار تا بیش از 100 هزار دلار هزینه خواهد داشت.

این جمعیت زیاد باعث افزایش زباله و آلودگی ها و بعلاوه بسته شدن کمپ ها می شوند.

صعود به اورست برای شما مناسب نیست مگر اینکه سال ها تمرین نموده باشید و کوه نورد حرفه ای باشید. در ادامه 5 قله شگفت انگیز دیگر را معرفی می کنیم که در گوشه و کنار جهان قرار گرفته اند و به جای اورست می توانید به آن ها صعود کنید جایی که مجبور نیستید برای گرفتن سلفی در صف های طولانی بایستید. بعلاوه با انتخاب این قله ها به جای اورست می توانید پول کافی برای خرید لکسوس را کنار بگذارید.

قله گوکیو ری ( Gokyo Ri ) در نپال

اگر تماشا قله اورست یکی از اولویت های شما است، می توانید از فراز قله گوکیو ری در نپال، منظره زیبایی از آن و سه قله دیگر از 14 قله بلند جهان را ببینید. این قله 5357 متر ارتفاع دارد. بر فراز قله هیچ اکسیژنی نیست در نتیجه به تجهیزات کامل کوهنوردی و تجربه حرفه ای احتیاج دارید.

قله گوکیو ری هزینه کمتری برایتان دارد و بسیار خلوت تر از اورست است. البته با گذر از مسیر Cho La که مسیر بیس کمپ اورست را به گوکیو متصل می نماید، می توانید به کوه اورست هم راه پیدا کنید.

اوخوس دل سالادو ( Ojos del Salado ) در شیلی و آرژانتین

اوخوس دل سالادو مجموعه ای از دو قله است که با مرز آرژانتین و شیلی از هم جدا می شوند. این روزها اوخوس دل سالادو به عنوان دومین قله بلند آمریکای جنوبی و بعلاوه در نیم کره های جنوبی و غربی شناخته می گردد. قله ای که در شیلی قرار گرفته است چند سانتی متر بلندتر از قله ای است که در آرژانتین قرار گرفته است.

تجربه صعود به این قله می تواند بسیار متفاوت باشد بسته به اینکه کدام کشور را برای آغاز صعود خود انتخاب کنید. شیلی مجوز رایگان صادر می نماید، امکانات بیشتری دارد و مسیری دارد که می تواند تا بالاترین نقطه ممکن کوه شما را بالا ببرد. از آرژانتین احتیاجی به مجوز نیست و مسیر صعود، طولانی تر و سخت تر است. بیشتر مسیر قله بدون برف است و به همین علت جزو بلندترین قله های غیرفنی برای صعود است. البته در قله به طناب احتیاج پیدا می کنید. اصلی ترین چالش در این قله، ارتفاع است. از آنجایی که با یک وسیله به نزدیک قله می رسید، ارتفاع زدگی را جدی بگیرید.

کوه مرو ( Mount Meru ) در تانزانیا

یکی از مشهورترین قله های غیرفنی جهان در تانزانیا کوه کلیمانجارو است. ولی کلیمانجارو یک کوه آتش فشانی مستقل است؛ یعنی بخشی از یک رشته کوه نیست. به همین علت منظره و زیبایی های قله های کوهستانی را ندارد. مشکل دیگری که این قله دارد این است که بسیار شلوغ است و افراد زیادی را در آنجا خواهید دید.

کوه مرو دومین قله بلند تانزانیا است و 4565 متر ارتفاع دارد؛ ولی به خاطر وجود کلیمانجارو در فاصله ای نزدیک، معمولا به وسیله کوه نوردان نادیده گرفته می گردد. این قله در یک پارک ملی قرار گرفته است که فرصت های بیشتری برای شکار نسبت به کلیمانجارو دارد. مسیر صعود به قله 4 روز طول می کشد و مقرون به صرفه تر از کلیمانجارو تمام می گردد و جمعیت کمتری هم در آن خواهید دید.

یکی دیگر از ویژگی های شاخص این قله این است که بر فراز آن می توانید چشم مقدارای خیره نماینده ای از کلیمانجارو را ببینید. حتی اگر برای صعود به کلیمانجارو برنامه دارید، کوه مرو می تواند تمرین خوبی برای عادت به شرایط محیط و ارتفاع باشد.

قله اوریزابا ( Pico De Orizaba ) در مکزیک

این قله در مکزیک، سومین قله بلند آمریکای شمالی است؛ ولی هنوز مثل یک راز به جای مانده است. صعود به قله یک سفر سه روزه است که از کمپی در ارتفاع 4267 متری آغاز می گردد و تا 5636 متری ادامه پیدا می نماید و حدودا 500 دلار هزینه دارد. در این قله همه مسیر در اختیار شما است و خبری از صف های طولانی نیست.

با وجود اینکه بلندترین کوه در آمریکای شمالی است؛ ولی کوه نوردان بسیار کمی دارد.

کوه پیلاتوس ( Mount Pilatus) در سوئیس

اگر دنبال گزینه ای در دسترس تر هستید، سوئیس در قلب رشته کوه آلپ، با چشم مقدارای بی نهایت و زیبایی که با قله های متعدد احاطه شده است، گزینه خوبی است. صعود از این قله می تواند یک سفر کوتاه یک روزه از مبدا زوریخ باشد. البته قله کوه پر از گردشگرانی است که با تله کابین خود را به قله می رسانند؛ ولی مسیرهای خوبی برای کوه نوردی هم دارد. هر پیچ این مسیر، منظرهی نو و زیبا در مقابل چشمان شما به تصویر می کشد.

در سوئیس هچ کمبودی از نظر امکانات کوهنوردی و چشم مقدارای زیبای کوهستانی وجود ندارد. بسیاری از مسیرهای کوهنوردی رایگان هستند و در کمتر از سه روز می توانید آن ها را طی کنید. کوه پیلاتوس فقط یکی از این قله ها است.

قله های زیادی در جهان وجود دارند که پول نمی تواند برای صعود به آن ها کمکی کند. اگر قصد دارید به اورست صعود کنید، باید بدانید که پول جای تجربه و مهارت را نمی گیرد. علاوه بر این، اورتوریسم یا افزایش بی رویه تعداد گردشگران، مسائلی زیادی را در راه صعود به اورست ایجاد نموده است و نیز مسائل زیست محیطی جدی برای این کوهستان به بار آورده است.

جهانی اطراف ما پر از کوهستان های زیبا با قله های سربه فلک کشیده است. قله هایی که صعود به آن ها بسیار مقرون به صرفه تر از اورست خواهد بود و بسیار خلوت تر هستند و صعود به آن ها باعث نمی گردد که زندگی خود و دیگران را به خطر بیندازید.